قسمت های این دوره
مقالات دانش آموزی
-
قسمت
17
بررسی روش‌های مختلف کنترل (حذف یا کاهش) گاز اتیلن تولید شده در بسته‌بندی موزها
یکی از تنظیم‌کننده‌های رشد گیاهی، اتیلن است که موجب رسیدگی محصول می‌شود. افزایش این ماده، نرم‌شدگی بافت محصول و تغییر در عطروطعم را در پی دارد. با مهارکردن اتیلن می‌توان ماندگاری محصولات غذایی را بهبود بخشید. از انواع روش‌های مهار اتیلن می‌توان به تهویه محیط، هیدرولیز اتیلن با گاز ازن و استفاده از ترکیبات جاذب اتیلن همچون پرمنگنات پتاسیم و 1-متیل سیکلوپروپن اشاره کرد. با جایگذاری ترکیبات جاذب، در بسته‌بندی موادغذایی، می‌توان از رسیدگی زیاد و پوسیدگی محصول جلوگیری کرد و ماندگاری محصولات غذایی نیز افزایش می‌یابد. از این رو برای کنترل و یا حذف اتیلن از بسته بندی‌های جاذب اتیلن استفاده می‌گردد که جهت حفاظت میوه‌ها و سبزیجاتی از قبیل سیب، انبه، موز، گوجه فرنگی و ... سودمند می‌باشند. در این مطالعه بسته‌بندی جاذب اتیلن مورد بررسی قرار گرفته است که یکی از مکانیسم‌های اصلی بر پایه استفاده از پرمنگنات پتاسیم بنا شده است که اتیلن را به دی اکسیدکربن و آب اکسید می‌کند و میزان پرمنگنات مورد نیاز عموماً بین 4 تا 6 می‌باشد؛ کربن دی اکسید و رطوبت تولید شده نیز اثر ثانویه ای در افزایش زمان نگهداری محصول دارند. همچنین به علت سمیت پرمنگنات پتاسیم آن را در پوششی از سیلیکا قرار می‌دهند تا در تماس مستقیم با ماده غذایی قرار نگیرد. تقاضای روز افزون برای رژیم‌های غذایی سالم و ابداع راهکار مناسب به منظور کاهش ضایعات فراوان میوه‌ها و سبزیجات، نیاز به بسته‌بندی های مناسب جهت حفظ ارزش تغذیه ای و تازگی این محصولات را، از اهمیت خاصی برخوردار ساخته است. شایعترین عوامل افت کیفیت در میوه و سبزیجات تازه، واکنش‌های قهوه ای شدن، از دست رفتن آب سطحی، بد طعمی و فساد میکروبی است. به کارگیری روش‌های نوین بسته‌بندی می‌تواند تا حد زیادی سبب حفظ کیفیت محصول گردد. علی رغم پیشرفت‌هایی که تاکنون در زمینه بسته‌بندی برش‌های میوه و سبزیجات تازه انجام گرفته است، شرایط بهینه حفظ تازگی و ایمنی هنوز هم در دست بررسی می‌باشد. در این پروژه بر آن شدم که اثرات متغیرهای فویل آلومینیوم، نانوجاذب‌های اتیلن موجود در بازار، کربن فعال و روش‌های حذف فیزیکی مثلاً حذف هوای داخل بسته‌بندی موز را مورد ارزیابی قرار دهم.